آخر و عاقبت مهریه های میلیاردی
خرم‌آباد – ایرنا – مهریه همواره یکی از پرجلوه و در عین حال پربحث‌ترین مفاهیم بوده که هدیه‌ای عاشقانه و پشتوانه‌ای محکم برای آغاز یک زندگی مشترک تعریف شده اما در گذر زمان و پیچ‌وخم‌های اقتصادی و فرهنگی چهره‌ای دیگر یافته و سکه‌های بهار آزادی که قرار بود نماد محبت باشد برای بسیاری از جوانان به زنجیر اسارت و منشا اضطراب تبدیل شده است.
به گزارش ایرنا، سنت دیرینه مهریه که روزگاری نمادی از احترام و تضمین آینده زن بود امروز در کوران تحولات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به یکی از چالش برانگیزترین مسائل پیش روی جوانان و نهاد خانواده تبدیل شده و دادگاه های خانواده مملو از پرونده های مطالبه مهریه و اعسار است.
با وفور پرونده های قضایی مهریه، این سوال اساسی مطرح می شود که آیا تعداد سکه ها می تواند پایبندی و دوام یک زندگی مشترک را تضمین کند یا استحکام خانواده در گرو مفهومی عمیق تر به نام «مسئولیت‌پذیری» و «تعهد متقابل» نهفته است؟
امروزه راهروهای دادگاه ها داستان های تلخ بسیاری از این قراردادهای مالی را در سینه دارند و آنگونه که توکل شاکرمی مدیرعامل ستاد دیه لرستان در ۲۳ اسفندماه سال گذشته در جشن گلریزان زندانیان جرائم غیرعمد اعلام کرد سال گذشته ۸۲۵ زندانی بدهکار مالی از زندان های استان آزاد شدند و ۱۶۶ نفر از آن ها بدهکار مهریه و نفقه بودند و در حال حاضر نیز بیش از ۳۰ زندانی بدهکار مهریه در زندان های استان وجود دارد که نشان می دهد مهریه در زندگی مشترک برخی زوجین به ابزاری برای فشار و معامله ای سرد در میانه یکی از گرم ترین پیمان های انسانی یعنی ازدواج بدل می شود.
مهریه در ذات خود یک قرارداد مالی که ریشه در تاریخ و فرهنگ ایرانی اسلامی دارد و فلسفه وجودی آن ایجاد یک پشتوانه مالی برای زن در برابر ناملایمات احتمالی زندگی و نشانه ای از اراده و صداقت مرد برای آغاز زندگی مشترک بوده است.
این حق قانونی در جایگاه درست خود می تواند به زن احساس امنیت و ارزشمندی ببخشد اما متاسفانه در سال های اخیر به یک «ابزار» تبدیل شده است و چشم و هم چشمی های ویرانگر، نگاه کالایی به ازدواج و تلاش برای استفاده از مهریه به عنوان یک اهرم فشار جوهره اصلی آن را کمرنگ کرد.
تعهد مهم تر است یا تعداد سکه ها؟
سارا حیدری ۲۶ ساله و گرافیست در این رابطه می گوید: من به مهریه به عنوان یک حق قانونی و یک نماد احترام نگاه می کنم اما عددش برایم همه چیز نیست.
وی ادامه می دهد: برای من مهم این است که شریک زندگیم مسئولیت پذیر باشد چراکه مردی که امروز به دروغ زیر بار مهریه ۱۴۰۰ سکه ای می رود فردا چطور می تواند مسئولیت یک زندگی را به دوش بکشد بنابراین ترجیح می دهم به جای سکه های روی کاغذ تعهد و تلاشش را در عمل ببینم.
علی میرزایی ۲۹ ساله مهندس نرم افزار هم می گوید: راستش را بخواهید ترسناک است، وقتی خانواده عروس از مهریه های سنگین حرف می زنند حس می کنم به جای عشق در حال انجام یک معامله هستم.
وی ادامه می دهد: من حاضرم هر کاری برای خوشبختی همسرم بکنم اما شروع زندگی با استرس زندان و بدهی، عشق را از بین می برد بنابراین به نظرم بهترین مهریه ساختن یک آینده امن و با آرامش است نه عددی که فقط روی کاغذ زیبا و مایه فخرفروشی باشد اما در واقعیت به کابوسی برای مرد بدل شود.
مریم ملکی ۲۴ ساله و دانشجو هم می گوید: خانواده ام معتقد هستند که مهریه بالا پشتوانه دختر است و من هم قبول دارم که زن باید یک تضمین داشته باشد اما وقتی می بینم دوستانم به خاطر مهریه درگیر دادگاه شده اند کمی مردد می شوم.
وی ادامه می دهد: به نظرم باید به جای تعداد سکه موارد دیگری را به عنوان مهریه تعیین کرد مثلا حق ادامه تحصیل، حق اشتغال یا حتی تعهدی برای ساختن یک زندگی مشترک بر پایه احترام